Zoals onze directeur verpleegkunde, Edgard Peters, uitlegt:, «De veranderingen zorgen voor echte erkenning van het werk en de autonomie van thuisverpleegkundigen.». Voor dezelfde zorg had een verpleegkundige in een ziekenhuis of rusthuis namelijk geen voorschrift nodig. Het gaat dus uiteindelijk om een uitlijning binnen het beroep zelf, maar die veel betekenis en erkenning voor ons beroep in de thuiszorg met zich meebrengt.
«Laten we het voorbeeld nemen van een patiënt die een tracheotomie heeft ondergaan en, wanneer dat nodig is, aspiratie van zijn luchtwegen nodig heeft. Voorheen moest een thuisverpleegkundige het voorschrift van de behandelende arts hebben om de behandeling uit te voeren. Vanaf zondag kan de verpleegkundige, als hij bij zijn patiënt langskomt en deze moet worden afgezogen, direct en doeltreffend handelen om de patiënt te verlichten.» legt Edgard uit.
Maar laten we duidelijk zijn: dit is geenszins een maatregel die een breuk veroorzaakt tussen artsen en verpleegkundigen. «Integendeel» verzekert onze directeur ons. «De samenwerking tussen verpleegkundigen en artsen is en blijft essentieel voor een optimale zorg voor de patiënt.» concludeert hij.
De verschillende actoren uit de medische wereld en de thuiszorg vormen een team dat samenwerkt om elke patiënt zo efficiënt en zorgzaam mogelijk te begeleiden. Deze nieuwe maatregelen zijn een extra stap voorwaarts om samen te bouwen aan welzijn thuis.